Ryczałtowe formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych pozwalają na znaczne uproszczenie sfery biurokratycznej prowadzenia działalności gospodarczej. Taką metodą opodatkowania będzie karta podatkowa, a podatnik staje się wówczas kartowiczem. Płaci on podatek roczny według ustalonej przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego stawki podatkowej w formie pieniężnej, a nie procentowej. Kto może być kartowiczem i w jaki sposób rozliczać się z fiskusem z tytułu opodatkowania za pośrednictwem karty podatkowej?

Podstawy opodatkowania podatnika kartą podatkową

Karta podatkowa jest zaliczana do zryczałtowanych metod opłacania podatku dochodowego i będzie właściwa jedynie dla podatników, którzy wybiorą ją dla swojej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jest to zdecydowanie najprostsza i najbardziej klarowna dla podatnika forma opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. 

Cechą charakterystyczną karty podatkowej jest to, że nie występuje tu podstawa opodatkowania ani stawka procentowa podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatek należny fiskusowi opłacany jest przez kartowicza niezależnie od tego, w jakiej wysokości przychody uzyskuje w ciągu roku podatkowego. Jednocześnie, nawet jeśli owych przychodów nie ma lub koszty ponoszone przez przedsiębiorcę w toku prowadzenia działalności gospodarczej okazują się bardzo wysokie, generując po jego stronie straty, to i tak zobowiązany jest on do odprowadzenia na rzecz fiskusa podatku dochodowego. Podatek ten płacony jest w formie pieniężnej, w stałej wysokości, niezależnie od pozyskiwania przychodów lub ich braku. Jest on wyliczany indywidualnie, dla każdej karty podatkowej przez naczelnika urzędu skarbowego, na podstawie takich parametrów jak:

• rodzaj wykonywanej działalności gospodarczej przez podatnika,

• liczba mieszkańców miasta, w którym prowadzona jest działalność. 


Dla kogo karta podatkowa?

Tylko niektórzy przedsiębiorcy mogą opodatkować swoją pozarolniczą działalność gospodarczą, wykorzystując w tym celu kartę podatkową. Przepisy wskazują, że karta podatkowa jest dostępną formą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dla przedsiębiorców, którzy:

• prowadzą działalność samodzielnie, bez korzystania z usług osób zatrudnionych przez nich  na podstawie umów o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, z wyjątkiem korzystania przez przedsiębiorcę z usług typowo specjalistycznych,

• nie prowadzą poza tą działalnością innej pozarolniczej działalności gospodarczej,

• nie mają małżonków, którzy prowadzili działalność gospodarczą w takim samym zakresie,

• wykonują działalność w granicach Rzeczpospolitej Polskiej. 

Tylko działalność gospodarcza, która jest wykonywana w Polsce, może być w praktyce opodatkowana kartą podatkową. Działalność spółek zagranicznych nie będzie się do tego celu kwalifikować.

Najczęściej z karty podatkowej korzystają podatnicy, którzy prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą o charakterze handlowym, usługowym lub usługowo-wytwórczym. Karta podatkowa jest również popularną metodą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dla przedstawicieli wolnych zawodów. Nie wymaga bowiem prowadzenia żadnej ewidencji przychodów czy ewidencji kosztów uzyskania przychodów. 

Nie ma żadnej możliwości, aby osoba fizyczna nieprowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej, odprowadzała podatek dochodowy na rzecz fiskusa na podstawie karty podatkowej. 

Jak skorzystać z takiej formy opodatkowania?

Jeśli przedsiębiorca spełnia wszystkie warunki do skorzystania z metody opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych za pośrednictwem karty podatkowej, powinien wybrać taką metodę opodatkowania lub zmienić dotychczas wybraną formę. Można tego dokonać już w trakcie rejestrowania firmy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, na druku CEIDG-1. Zmiana formy opodatkowania możliwa jest raz do roku, w terminie do 20 stycznia danego roku podatkowego, w którym karta podatkowa ma być przez przedsiębiorcę stosowana. W tym drugim przypadku konieczne będzie złożenie w urzędzie skarbowym druku PIT-16. Po dokonaniu zgłoszenia, organ podatkowy ustala wysokość podatku dla karty podatkowej, w drodze decyzji administracyjnej, wyznaczając jednocześnie termin zapłaty podatku w danym roku podatkowym. 

Rozliczenie podatkowe roczne kartowicza

Podatnicy, którzy zdecydowali się wybrać kartę podatkową jako metodę rozliczania się z fiskusem z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, muszą składać w terminie do 31 stycznia kolejnego roku podatkowego swoją deklarację roczną na druku PIT-16A. Nie ma możliwości, aby druk ten został złożony na preferencyjnych zasadach, łącznie ze współmałżonkiem czy jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Kartowicze nie mają również możliwości ujęcia w taki rozliczeniu podatkowym ulg oraz kwoty wolnej od podatku. Karta podatkowa polecana jest przedsiębiorcom głównie z uwagi na brak konieczności prowadzenia dokumentacji księgowych, tj. ewidencji przychodów i rozchodów w jakiejkolwiek formie, choć niewykluczone, aby przedsiębiorca i tak zapisywał swoje obroty, dla własnej wiadomości.

-----